nienormalny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ɲɛnɔrˈmalnɨ], AS[ńenormalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który odbiega od pewnej normy
(1.2) posp. o człowieku: chory psychicznie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) posp. mężczyzna chory psychicznie
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anormalny, nieprawidłowy, nietypowy, atypowy, anormatywny, niezwykły, patologiczny, aberracyjny, dewiacyjny, perwersyjny, inny, odmienny, szczególny, nienaturalny, niespotykany, wyjątkowy
(1.2) niepoczytalny, niezrównoważony, obłąkany, półobłąkany, wpółobłąkany, pomylony, zboczony; pot. kopnięty, świrnięty, świrowaty, pieprznięty, pomylony, popaprany, porąbany, porypany, psychiczny, puknięty, rąbnięty, stuknięty, szajbnięty, szalony, szurnięty, trzepnięty, walnięty; wulg. pojebany, pierdolnięty
(2.1) obłąkaniec, opętaniec, opętany, szaleniec, pomyleniec, pomylony, dewiant, dziwak, odmieniec; pot. czubek, czub, fioł, obłąkaniec, obłąkany, opętaniec, opętany, pomyleniec, pomylony, psychol, szajbus, szaleniec, szalony, świr, świrus, wariat, zajob; wybryk natury; daw. bzik
antonimy:
(1.1) normalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nienormalność ż
przysł. nienormalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: