kierownik
kierownik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kierownik kierownicy dopełniacz kierownika kierowników celownik kierownikowi kierownikom biernik kierownika kierowników narzędnik kierownikiem kierownikami miejscownik kierowniku kierownikach wołacz kierowniku kierownicy
- przykłady:
- (1.1) Spóźniłam się do sklepu i kierownik to zobaczył, mam dzisiaj zostać dłużej za ladą.
- (1.1) Panie kierowniku, mogę skoczyć po papierosy?
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szef, dyrektor, przełożony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kierownictwo n, kierownica ż, kierowca mos, kierowanie n
- forma żeńska kierowniczka ż
- przym. kierowniczy
- czas. kierować
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- aleucki: (1.1) tukuq, tuku-x̂
- angielski: (1.1) chief
- arabski: (1.1) إداري
- białoruski: (1.1) начальнік
- chiński standardowy: (1.1) 队长 (duìzhǎng), 经理 (jīnglǐ)
- dolnołużycki: (1.1) wjednik m
- duński: (1.1) leder w
- esperanto: (1.1) gvidanto
- francuski: (1.1) directeur m, chef m, responsable m
- grenlandzki: (1.1) pisortaq
- hiszpański: (1.1) director m
- islandzki: (1.1) förstöðumaður m
- kataloński: (1.1) executiu m
- kazachski: (1.1) меңгеруші, бастық, басқарушы
- litewski: (1.1) vadybininkas m, vadovas m
- niemiecki: (1.1) Leiter m
- nowogrecki: (1.1) διευθυντής m, προϊστάμενος m
- rosyjski: (1.1) начальник m, руководитель m
- rumuński: (1.1) conducător m, șef m
- słowacki: (1.1) vedúci
- suahili: (1.1) mwenyekiti
- szwedzki: (1.1) föreståndare w, ledare w
- ukraiński: (1.1) керівни́к m
- węgierski: (1.1) vezető
- włoski: (1.1) capo
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 22.