Podobna pisownia Podobna pisownia: zjesc

zjeść (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zʲjɛ̇ɕʨ̑], AS[zʹi ̯ėść], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: jeść, aspekt dokonany od: zjadać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Możesz zjeść zanim wyjdziesz do roboty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jadalny mrz, zjadacz m, zjadanie n, zjedzenie n, jadalność ż
czas. zjadać ndk., jadać ndk., jeść ndk.
przym. jedzeniowy, jadalny
związki frazeologiczne:
zjeść konia z kopytamizjeść tę żabęzjeść zębyprzysłowia: chodź chlebie, zjem ciebiechwat, niejedną kurę zjadł[1]gdy Nowy Rok mglisty, zjedzą kapustę glistyi króla robaki zjedząi pies by tego nie zjadłkto więcej zje, niż zarobi, biedę sobie przysposobi[2]zjadł pierogi, zadarł nogi[3]zje wieprza bez pieprza[1]zjeść śledzia
etymologia:
pol. z- + jeść
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zjadać
źródła:
  1. 1,0 1,1 Elżbieta Skorupska-Raczyńska, Nie trwam o jedzę, kiedy dobrze siedzę. O jedzeniu i żarciu w paremiologii polskiej dawnej i współczesnej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria Językoznawcza”, vol. 23 (43), nr 1/2016, s. 97.
  2. Elżbieta Skorupska-Raczyńska, Nie trwam o jedzę, kiedy dobrze siedzę. O jedzeniu i żarciu w paremiologii polskiej dawnej i współczesnej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria Językoznawcza”, vol. 23 (43), nr 1/2016, s. 101.
  3. Elżbieta Skorupska-Raczyńska, Nie trwam o jedzę, kiedy dobrze siedzę. O jedzeniu i żarciu w paremiologii polskiej dawnej i współczesnej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria Językoznawcza”, vol. 23 (43), nr 1/2016, s. 98.