wymowa:
IPA[ˈvruʒɨʨ̑], AS[vružyć]
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) ezot. przepowiadać przyszłość, dawać wróżbę
(1.2) przen. (o obiektach, zjawiskach) zapowiadać
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przepowiadać, zwiastować, przest. astrologować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wróżbiarstwo n, wróżba ż, wróżbiarz m, wróżbiarka ż, wróż m, wróżka ż, wróżenie n, wróżbita mos, wróżbitka ż
przym. wróżbiarski
związki frazeologiczne:
na dwoje babka wróżyła
etymologia:
prasł. *voržiti → 'odgadywać, przepowiadać przyszłość' < rzecz. prasł. *vorgъ → 'rzucanie losów, odgadywanie, przepowiadanie przyszłości; los, przeznaczenie objawiające się przy takim wróżeniu'[1]
por. białor. варажыць, ros. ворожить, ukr. ворожити
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wróżyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.