ворожити

ворожити (język ukraiński)

transliteracja:

vorožiti

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) wróżyć

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			ворожи́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			ворожі́мо, ворожі́м
	2 os.	ворожи́		ворожі́ть
	czas przyszły
	1 os.	ворожи́тиму		ворожи́тимемо, ворожи́тимем
	2 os.	ворожи́тимеш		ворожи́тимете
	3 os.	ворожи́тиме		ворожи́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	ворожу́		воро́жимо, воро́жим
	2 os.	воро́жиш		воро́жите
	3 os.	воро́жить		воро́жать
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		воро́жачи
	czas przeszły
	m	ворожи́в		ворожи́ли
	ż	ворожи́ла
	n	ворожи́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		ворожи́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ворожіння n, ворожка ż, вороженька ż, ворожба ż, ворожбит m, ворожбитка ż, ворожбитство n

przym. ворожильний, ворожбитський

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *voržiti

uwagi:

źródła: