wróżbiarka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vruʒˈbʲjarka], AS[vružbʹi ̯arka], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ponoć Basi jakaś wróżbiarka przepowiedziała wielką wygraną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wróżbitka, wróżka, kabalarka, kabalistka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wróżbiarstwo n, wróż m, wróżbita m, wróżba ż, wróżka ż, wróżbitka ż, wróżenie n
forma męska wróżbiarz m
czas. wróżyć ndk., wywróżyć dk.
przym. wróżebny, wróżbiarski
przysł. wróżbiarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wróżbiarz
źródła: