czysty (język polski) edytuj

 
czysta (1.1) podłoga
 
czysta (1.2) woda
 
czyste (1.4) niebo
 
czyste (1.8) strony
 
czysta (1.9) pozycja do strzału
wymowa:
czysty?/i, czysta?/i, IPA[ˈʧ̑ɨstɨ], ASysty]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony brudu
(1.2) przejrzysty, klarowny
(1.3) zupełny
(1.4) bez dodatków, domieszek
(1.5) legalnie przeprowadzony
(1.6) moralnie bez skazy
(1.7) prawnie bez winy
(1.8) niezapisany
(1.9) bez przeszkód
odmiana:
(1.1-9)
lub z innym wariantem stopniowania regularnego
przykłady:
(1.1) Włóż czystą marynarkę na dzisiejszy egzamin.
(1.1) Ten pokój nie jest zbyt czysty.
(1.2) Nad nami tylko piękne słońce i czyste niebo.
(1.3) To czyste szaleństwo.
(1.4) Najdroższe na licytacji araby czystej krwi.
(1.5) Dla nas to czysty zysk.
(1.6) Moje intencje czyste.
(1.8) Możesz mi pożyczyć czystą kartkę? Zapomniałem dziś zeszytu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.6) moralny, porządny, cnotliwy
(1.7) niewinny
antonimy:
(1.1) brudny
(1.4) skażony, zamglony
(1.5) nielegalny
(1.6) nieczysty, grzeszny, skompromitowany
(1.7) winny
(1.8) zapisany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czystość ż, oczyszczenie n
czas. czyścić (wyczyścić, oczyścić, przeczyścić)
przysł. czysto
związki frazeologiczne:
czysta sztukaczysty rozumbyć czystymmieć czyste ręcemieć czyste kontoczyste sumieniereg. pozn. mieć czystą bieliznę, czysty kintopczysta formaCzysty Poniedziałek
etymologia:
prasł. *čistъ[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „czysty” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.