przeprowadzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʃɛprɔˈvaʥ̑iʨ̑], AS[pšeprovaʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przeprowadzać)

(1.1) zob. przeprowadzać

czasownik zwrotny dokonany przeprowadzić się (ndk. przeprowadzać się)

(2.1) przenieść się na stałe lub na dłuższy okres czasu gdzie indziej, zamieszkać gdzie indziej, zmienić adres (zamieszkania)
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Mój zespół opracowuje modele zwierzęce, na których można by przeprowadzić wcześniej omawiane eksperymenty.
(1.1) Sztab ma zamiar przeprowadzić ofensywną operację na linii całego frontu.
(2.1) Zamierzamy przeprowadzić się do Oslo, bo tam (jest) łatwiej o dobrą pracę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przeprowadzić przez las / labirynt
(2.1) przeprowadzić się na inne / nowe miejsce • przeprowadzić się do (innego / nowego) bloku / domu / mieszkania
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) przekludzić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeprowadzanie n, przeprowadzenie n, przeprowadzka ż
czas. przeprowadzać ndk.
przym. przeprowadzkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeprowadzać
źródła: