Podobna pisownia Podobna pisownia: piekny

piękny (język polski) edytuj

 
piękny (1.1) widok
wymowa:
?/i, IPA[ˈpʲjɛ̃ŋknɨ], AS[pʹi ̯ŋkny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i → j 
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, którego cechuje piękno: bardzo ładny, wzbudzający zachwyt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krajobraz jest piękny.
(1.1) To najpiękniejszy prezent, jaki dostałam.
(1.1) Ona jest taka piękna!
składnia:
kolokacje:
(1.1) piękny kwiat / obraz / budynek / utwór / koń / czyn / … • piękna kobieta / postawa / … • piękne zwierzę / zachowanie / …
synonimy:
(1.1) ładny, atrakcyjny, wspaniały, śliczny, boski, uroczy, reg. śl. piekny, reg. śl. pyszny, reg. śl. szumny
antonimy:
(1.1) paskudny, ohydny, odrażający, brzydki, niepiękny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. upięknienie n, piękno n, piękność ż, piękniś m, pięknisia ż, pięknotka ż, pięknienie n, wypięknienie n, upiększanie n, upiększenie n
czas. pięknieć ndk., wypięknieć dk., upiększać ndk., upiększyć dk., upiękniać ndk.
przym. piękniutki, przepiękny, niepiękny
przysł. pięknie, przepięknie
związki frazeologiczne:
odpłacić pięknym za nadobne / odpłacać pięknym za nadobnepiękny jak senpłeć pięknasztuki piękneprzysłowia: co czerwone, to piękne, a co słodkie, to dobre[1]piękne oczy zwodzą, piękne słówka mamią
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.