upięknienie

upięknienie (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. sprawienie, że ktoś lub coś jest piękne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	upięknienie	upięknienia
dopełniacz	upięknienia	upięknień
celownik	upięknieniu	upięknieniom
biernik	upięknienie	upięknienia
narzędnik	upięknieniem	upięknieniami
miejscownik	upięknieniu	upięknieniach
wołacz	upięknienie	upięknienia

przykłady:

(1.1) Wśród przemian i upięknień jakie Warszawa w tym okresie przechodziła, zapowiadając że ma prawo wyrość na wielkie miasto, i zająć miejsce pomiędzy europejskiemi, rozległe wybrzeża Wisły jak i ulica Rybki w niczém swéj charakterystyki nie zmieniły od wielu wieków. (sic!)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) upiększenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piękno n, piękność ż, pięknienie n, piękniś n, upięknianie n, upiększanie n, upiększenie n

czas. pięknieć ndk., wypięknieć dk., upiękniać ndk., upięknić dk., upiększać ndk., upiększyć dk.

przym. piękny, piękniutki, piękniuteńki

przysł. pięknie, piękniutko, piękniuteńko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: upiększenie

źródła: