wzbudzać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvzbuʣ̑aʨ̑], AS[vzbuʒać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wzbudzić)

(1.1) wywoływać, powodować
(1.2) fiz. powodować powstanie np. prądu elektrycznego
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Pojawienie się kierownika wzbudza strach u pracowników.
(1.1) Występ śpiewaka wzbudził zachwyt słuchaczy.
(1.2) Prąd przechodzący przez cewkę wytwarza w gruncie pole elektromagnetyczne, które wzbudza prąd w każdym znajdującym się tam przedmiocie metalowym [1]
składnia:
wzbudzać + B. u + D.
kolokacje:
(1.1) wzbudzać zainteresowanie / zachwyt / strach / odrazę / oburzenie / wspomnienia
synonimy:
(1.1) wywoływać, aktywować, uaktywniać
(1.2) indukować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wzbudnik mrz, wzbudnica ż, wzbudzanie n, wzbudzenie
czas. wzbudzić, budzić
związki frazeologiczne:
etymologia:
rozciągnięcie czas. wzbudzić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: