wymowa:
IPA[uˈrɔʧ̑ɨ], AS[uročy]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen uroku, atrakcyjny, pociągający, czarujący
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Iga momentalnie przeistoczyła się z pochmurnego Stańczyka w uroczą Helenę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. urok m, urokliwość ż
przysł. uroczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek, Wilk... i śmierć bankiera, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.