charmant
charmant (język francuski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) aimable
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
charmant (język niemiecki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) uroczy
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader charmante
ein charmanter
charmanterdie charmante
eine charmante
charmantedas charmante
ein charmantes
charmantesdie charmanten
charmanten
charmanteGen. słaba
mieszana
mocnades charmanten
eines charmanten
charmantender charmanten
einer charmanten
charmanterdes charmanten
eines charmanten
charmantender charmanten
charmanten
charmanterDat. słaba
mieszana
mocnadem charmanten
einem charmanten
charmantemder charmanten
einer charmanten
charmanterdem charmanten
einem charmanten
charmantemden charmanten
charmanten
charmantenAkk. słaba
mieszana
mocnaden charmanten
einen charmanten
charmantendie charmante
eine charmante
charmantedas charmante
ein charmantes
charmantesdie charmanten
charmanten
charmante
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
charmant (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) charmant, charmant, charmanta
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: