brudny
brudny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) mający na swojej powierzchni zanieczyszczenia, brud
- (1.2) pot. naganny, niezgodny z normami etycznymi
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brudny brudna brudne brudni brudne dopełniacz brudnego brudnej brudnego brudnych celownik brudnemu brudnej brudnemu brudnym biernik brudnego brudny brudną brudne brudnych brudne narzędnik brudnym brudną brudnym brudnymi miejscownik brudnym brudnej brudnym brudnych wołacz brudny brudna brudne brudni brudne stopień wyższy brudniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brudniejszy brudniejsza brudniejsze brudniejsi brudniejsze dopełniacz brudniejszego brudniejszej brudniejszego brudniejszych celownik brudniejszemu brudniejszej brudniejszemu brudniejszym biernik brudniejszego brudniejszy brudniejszą brudniejsze brudniejszych brudniejsze narzędnik brudniejszym brudniejszą brudniejszym brudniejszymi miejscownik brudniejszym brudniejszej brudniejszym brudniejszych wołacz brudniejszy brudniejsza brudniejsze brudniejsi brudniejsze stopień najwyższy najbrudniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbrudniejszy najbrudniejsza najbrudniejsze najbrudniejsi najbrudniejsze dopełniacz najbrudniejszego najbrudniejszej najbrudniejszego najbrudniejszych celownik najbrudniejszemu najbrudniejszej najbrudniejszemu najbrudniejszym biernik najbrudniejszego najbrudniejszy najbrudniejszą najbrudniejsze najbrudniejszych najbrudniejsze narzędnik najbrudniejszym najbrudniejszą najbrudniejszym najbrudniejszymi miejscownik najbrudniejszym najbrudniejszej najbrudniejszym najbrudniejszych wołacz najbrudniejszy najbrudniejsza najbrudniejsze najbrudniejsi najbrudniejsze
- przykłady:
- (1.1) Po pracy na polu jego buty były tak brudne, że postanowił je zdjąć przed wejściem do domu.
- (1.2) Marek zawsze miał tendencję do angażowania się w brudne interesy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) brudny sweter / samochód / basen • brudna twarz / ręka / ściana / … • brudne dziecko / naczynia / buty
- synonimy:
- (1.1) zabrudzony, zanieczyszczony; gw. (Górny Śląsk) zmazany; pot. uświniony, pot. zasyfiony; wulg. upierdolony, wulg. ujebany
- (1.2) grzeszny, nieuczciwy, niemoralny, nieprzyzwoity
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) zabłocony, zatłuszczony, zaśmiecony
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brud m, brudas m, brudasek m, brudownik m, brudzenie n, zabrudzenie n
- czas. brudzić ndk., ubrudzić dk., zabrudzić dk., wybrudzić dk., nabrudzić dk.
- przysł. brudno
- związki frazeologiczne:
- brudny interes • brudne pieniądze • lepiej mieć brudną koszulę niż sumienie
- etymologia:
- prasł. *brudьnъ[1] < prasł. *brudъ → brud
- por. białor. брудны, czes. brudný, słc. brudný i ukr. брудни́й
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) vuil; (1.2) vuil
- amharski: (1.1) ቆሻሻ
- angielski: (1.1) dirty, filthy; (1.2) dirty, filthy, unchaste
- arabski: (1.1) قذر, وسخ, موسخ; (1.2) موسخ
- asturyjski: (1.1) puercu
- baskijski: (1.1) satsu
- białoruski: (1.1) брудны; (1.2) брудны
- bułgarski: (1.1) мръсен; (1.2) мръсен
- czeski: (1.1) špinavý, nečistý
- duński: (1.1) beskidt, snavset, uren; (1.2) beskidt, snavset, uren
- elfdalski: (1.1) dritun
- esperanto: (1.1) malpura
- farerski: (1.1) skitin
- fiński: (1.1) likainen; (1.2) likainen
- francuski: (1.1) sale, crasseux, vilain; (1.2) sale, vilain
- grenlandzki: (1.1) ipertooq
- gruziński: (1.1) ბინძური, დასვრილი
- gudźarati: (1.1) ગંદુ (gandu)
- hindi: (1.1) अपवित्र, गंदा
- hiszpański: (1.1) sucio
- ido: (1.1) desneta
- interlingua: (1.1) immunde; (1.2) immunde
- irlandzki: (1.1) salach
- islandzki: (1.1) skítugur
- japoński: (1.1) 汚い, 汚れている; (1.2) 汚い
- kaszubski: (1.1) czôrny
- kataloński: (1.1) brut, llord
- lazyjski: (1.1) ლებონი
- manx: (1.1) broghe
- niderlandzki: (1.1) vuil, smerig; (1.2) onkuis
- niemiecki: (1.1) schmutzig, dreckig; (1.2) schmutzig, dreckig
- nowogrecki: (1.1) βρόμικος; (1.2) βρόμικος
- orija: (1.1) ମଇଳା; (1.2) ମଇଳା, ଅପରଛନିଆ, ଅପରିଷ୍କୃତ, ଅଶାଳୀନ
- północnolapoński: (1.1) duolvvas
- romski: (1.1) melalo
- rosyjski: (1.1) грязный, запачканый; (1.2) грязный, пошлый
- sanskryt: (1.1) मलिन, आबिल; (1.2) अशुद्ध
- słowacki: (1.1) špinavý
- sycylijski: (1.1) lordu
- szwedzki: (1.1) smutsig
- tahitański: (1.1) repo
- tarencki: (1.1) sive
- turecki: (1.1) bulaşık
- tuvalu: (1.1) palapala, lailail
- ukraiński: (1.1) брудний; (1.2) брудний
- volapük: (1.1) miotik
- walijski: (1.1) pỳg
- waloński: (1.1) mannet, måssî
- wenecki: (1.1) spórco
- węgierski: (1.1) piszkos, mocskos, koszos
- wietnamski: (1.1) nhơ, bẩn, cáu
- włoski: (1.1) sporco, lordo, lurido, sordido, sudicio, lercio
- źródła:
- ↑ Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. III, Moskwa 1974-, s. 45.