wejście (język polski) edytuj

 
wejście (1.1)
 
wejście (1.1) na wieżę
 
wejście (1.2) żołnierzy do samolotu
wymowa:
IPA[ˈvɛjɕʨ̑ɛ], AS[vei ̯śće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) miejsce, przez które można gdzieś wejść, wkroczyć
(1.2) czynność wchodzenia, przejścia do jakiegoś miejsca
(1.3) pojawienie się
(1.4) czynność pojawienia się
(1.5) gwara radiowa czas, kiedy słyszymy prowadzącego audycję
(1.6) pot. przen. dostęp do intratnych znajomości
(1.7) rel. czynność rozpoczynająca Mszę Świętą; przejście kapłana z zakrystii do ołtarza
(1.8) inform. dane podawane do systemu
(1.9) elektron. gniazdo (w urządzeniu), do którego wkłada się wtyczkę przewodu podającego sygnał lub energię
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Potem trzeci szeregbud zielonych, czerwonych i żółtych, gdzie przy wejściu jaśniały potworne malowidła, a na dachu ukazywali się jaskrawo odziani pajace, albo olbrzymie lalki.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) główne / przednie / tylne / boczne / kuchenne wejście
(1.3) wejście w życie
(1.6) mieć wejścia do urzędu (w urzędzie) / do zarządu (w zarządzie) / …
(1.7) pieśni na wejście
synonimy:
antonimy:
(1.1-2) wyjście
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) drzwi, brama, bramka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wejściówka ż, wchodzący m, wchodzenie n
czas. wchodzić ndk., wejść dk.
przym. wejściowy
związki frazeologiczne:
mieć dobre wejściewejście smoka
etymologia:
uwagi:
(1.6) zwykle w liczbie mnogiej
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus: Lalka