upierdolony (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌupʲjɛrdɔˈlɔ̃nɨ], AS[upʹi ̯erdolõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wulg. zmęczony, wyczerpany
(1.2) wulg. ubrudzony, brudny
(1.3) wulg. urwany, ucięty, oderwany
(1.4) wulg. bardzo zajęty
(1.5) wulg. pozbawiony możliwości, np. działania
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Ale jestem upierdolony po całej dniówce na budowie.
(1.2) Ten stół jest upierdolony. Wytrzyj go.
(1.3) Michał ma upierdolony palec, bo ciął metal i brzeszczot mu się ześlizgnął.
(1.4) Teraz jestem upierdolony robotą. Może w weekend znajdę trochę czasu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierdolenie n, upierdolenie n, wpierdol m
czas. zapierdalać, pierdolić ndk., pierdolnąć dk., upierdolić dk., wpierdolić dk., zapierdolić dk.
przym. pierdolony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: