nieprzyzwoity (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɲɛpʃɨzvɔˈjitɨ], ASepšyzvoi ̯ity], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.epenteza i ̯ akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) niezgodny z powszechnymi zasadami moralnymi (często w kontekście seksualnym)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na koncertach, nieświadomi, że mikrofony włączone, wymieniali różne niepochlebne i nieprzyzwoite uwagi na temat zgromadzonych na sali dziewcząt[1].
(1.1) Kobiety traktowano jak istoty niższe, a sam wyraz "kobieta" w epoce nowożytnej uważano za nieprzyzwoity[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieprzyzwoitość ż
przysł. nieprzyzwoicie, przyzwoicie
przym. przyzwoity
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński, Sto płyt, które wstrząsnęły światem : kronika czasów popkultury, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.