identyfikacyjny

identyfikacyjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌidɛ̃ntɨfʲikaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [idẽntyfʹikacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z identyfikacją, służący do identyfikacji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	identyfikacyjny		identyfikacyjna	identyfikacyjne	identyfikacyjni	identyfikacyjne
dopełniacz	identyfikacyjnego		identyfikacyjnej	identyfikacyjnego	identyfikacyjnych
celownik	identyfikacyjnemu		identyfikacyjnej	identyfikacyjnemu	identyfikacyjnym
biernik	identyfikacyjnego	identyfikacyjny	identyfikacyjną	identyfikacyjne	identyfikacyjnych	identyfikacyjne
narzędnik	identyfikacyjnym		identyfikacyjną	identyfikacyjnym	identyfikacyjnymi
miejscownik	identyfikacyjnym		identyfikacyjnej	identyfikacyjnym	identyfikacyjnych
wołacz	identyfikacyjny		identyfikacyjna	identyfikacyjne	identyfikacyjni	identyfikacyjne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Postanowiliśmy zweryfikować znaki identyfikacyjne na walizkach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. identyfikacja ż, identyfikator m, identyfikowanie n, zidentyfikowanie n

czas. zidentyfikować dk., identyfikować ndk.

przym. identyfikatorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. identyfikacja + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) identificational
• białoruski: (1.1) ідэнтыфікацы́йны
• bułgarski: (1.1) идентификационен
• czeski: (1.1) identifikační
• hiszpański: (1.1) identificador, identificativo
• rosyjski: (1.1) идентификацио́нный
• słowacki: (1.1) identifikačný
• ukraiński: (1.1) ідентифікаці́йний

źródła: