wyjeżdżać (język polski) edytuj

 
pociąg wyjeżdża (1.1) z tunelu
wymowa:
IPA[vɨˈjɛʒʤ̑aʨ̑], AS[vyi ̯ežǯać] ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) opuszczać jakieś miejsce, przemieszczać się, udać się w inne miejsce
(1.2) pot. odzywać się; mówić coś niepotrzebnego lub niewłaściwego
(1.3) pot. uderzać, rozcinać, rozorać, rozchlastać, przejeżdżać
(1.4) przest. wypędzać kogoś[1]
(1.5) przest. ulatniać się[1]
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Machał jej ręką na pożegnanie, gdy wyjeżdżała spod domu.
(1.2) Marcin zawsze wyjeżdża z jakimś głupim tekstem, gdy nie klei się rozmowa.
(1.3) Ciągle mam w pamięci obraz tego, jak wyjeżdżałeś tym złodziejom łopatą w ich krzywe mordy.
(1.5) Grzańca warzy się pod przykryciem, aby nie wyjeżdżał alkohol.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyjeżdżać do (Polski / domu) • wyjeżdżać w dalekie kraje
(1.2) wyjeżdżać z pretensjami / tekstem / głupotą
(1.3) wyjeżdżać w pysk / mordę / twarz / ryj
synonimy:
(1.3) walić, uderzać, rozcinać, rozorać, rozchlastać, przejeżdżać
(1.4) wypędzać
(1.5) ulatniać się, parować, wylatywać
antonimy:
(1.1) wjeżdżać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. jechać/wyjechać, przejeżdżać, wyjeździć, st.pol. wyjachać[1], gw. wyjachać[1], gw. wyjać[1]
rzecz. wyjazd, wyjeżdżanie
ims. wyjeżdżony, st.pol. wyjachały[1], st.pol. wyjechały[1]
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6   Hasło „wyjechać” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 879-880.