niepotrzebny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɲɛpɔˈṭʃɛbnɨ], ASepoṭšebny], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie jest potrzebny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chciano wówczas MKR oczyścić z "niepotrzebnego elementu", który psuł tylko robotnicze sprawy[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) niepotrzebny rozgłos
synonimy:
(1.1) zbędny, zbyteczny; książk. redundantny; potrzebny jak dziura w moście, potrzebny jak piąte koło u wozu, potrzebny jak umarłemu kadzidło
antonimy:
(1.1) potrzebny, przydatny, użyteczny
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bezskuteczny, niecelowy, niekonieczny, niepożądany, nieprzydatny, niewskazany[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niepotrzebność ż
przysł. niepotrzebnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nie + potrzebny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jarosław Józef Szczepański, Górnik polski, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.