robotniczy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌrɔbɔtʲˈɲiʧ̑ɨ], AS[robotʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący robotników
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W 33 powiatach ogłoszono stan wyjątkowy, rozwiązano liczne organizacje robotnicze, aresztowano wielu działaczy[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasa robotnicza • robotniczo-chłopski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. robotnik m, robot m, robota ż, robol m, robienie n, robotnica ż, robotniczość ż, robo n, robociarz mos
przym. roboczy
czas. robić, wyrabiać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.