potrzebny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈṭʃɛbnɨ], AS[poṭšebny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, bez którego trudno jest się obyć, niezbędny lub przydatny
(1.2) st.pol. taki, który jest w potrzebie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Klimatyzację włączam tylko wtedy, gdy jest potrzebna.
(1.1) Żeby rozwiązać to zadanie, potrzebna jest znajomość rachunku całkowego.
(1.1) Czy słowniki papierowe jeszcze potrzebne?
(1.1) Potrzebny mi ktoś, komu mogę zaufać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) konieczny, niezbędny, nieodzowny, niezastąpiony
antonimy:
(1.1) niepotrzebny, zbędny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. potrzeba ż, potrzebność ż
czas. potrzebować, trzeba
partyk. trzeba
związki frazeologiczne:
potrzebny jak dziura w mościepotrzebny jak dziura w buciepotrzebny jak piąte koło u wozupotrzebny jak rybie rowerpotrzebny jak Piłat w Credo[2]potrzebny jak umarłemu kadzidłopotrzebny jak diabeł w częstochowskiej górze / potrzebny jak diabeł w Częstochowie / potrzebny jak diabeł w Kochawinie / potrzebny jak diabeł na dzwonnicypotrzebny jak kurwie majtkipotrzebny jak wrzód na dupiedowcip czasem potrzebny, ale rozum zawsze
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Kurkowska, O zmianach znaczeń wyrazów, „Poradnik Językowy” z. 3, 1949, s. 13.
  2. Jan Miodek, Od świętego Marcina zima się zaczyna, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.