karciarz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkarʲʨ̑aʃ], AS[karʹćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który namiętnie, nałogowo gra w karty
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karta ż, karty nmos, kartka ż, karton m
forma męska karciara ż, karciarka ż
przym. karciany, karciarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. karta + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „karciarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.