wigilia
wigilia (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. w kalendarzu chrześcijańskim dzień poprzedzający ważniejsze święto, zwłaszcza Boże Narodzenie, często połączony z postem i uroczystym oczekiwaniem
- (1.2) książk. dzień poprzedzający inny dzień, zwykle jakieś święto lub ważne wydarzenie
- (1.3) tradycyjna, uroczysta wieczerza w wigilię (1.1) Bożego Narodzenia
- (1.4) hist. w starożytnym Rzymie: część nocy równa trzem godzinom
- (1.5) przest. lm wigilie: modlitwa za zmarłych; nabożeństwo żałobne[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wigilia wigilie dopełniacz wigilii wigilii / przest. wigilij[2] celownik wigilii wigiliom biernik wigilię wigilie narzędnik wigilią wigiliami miejscownik wigilii wigiliach wołacz wigilio wigilie - (1.5)
przypadek liczba mnoga mianownik wigilie dopełniacz wigilii / przest. wigilij[2] celownik wigiliom biernik wigilie narzędnik wigiliami miejscownik wigiliach wołacz wigilie
- przykłady:
- (1.2) Była to wigilia Bożego Narodzenia. Z ulicy dochodził gwar ludzki i brzęczenie dzwonków przy sankach[3].
- (1.2) Tymczasem przyszła wigilia Trzech Króli… Wieczór był mroźny, pogodny (…)[4].
- (1.2) Wigilię zwaną przez Izraelitów wieczorem obchodzono przed każdą uroczystością jako jej początek[5].
- (1.2) Były to obrzędy mające na celu wypędzenie czarownic, gdyż wierzono, że w wigilię Zielonych Świątek są one bardzo aktywne[6].
- (1.2) Na Kurpiach, Podlasiu, Warmii i Mazurach wypiekano w wigilię Nowego Roku lub w święto Trzech Króli figurki zwierząt (…)[7].
- (1.2) W wigilię własnego ślubu miał poważny wypadek samochodowy, z którego udało mu się wyjść bez szwanku.
- (1.3) Jedliśmy wigilię, kiedy zadzwonił wujek z życzeniami.
- (1.3) W Wigilię (czyli 24 grudnia) jesteśmy zaproszeni na wigilię do rodziców[8].
- (1.3) Przychodzili tam różni znajomi, witali się, zamieniali po kilka słów obojętnych i odchodzili; on siedział wciąż, bo miał jakąś ukrytą na dnie serca nadzieję, że może go który zaprosi do siebie na wigilię – ale nikt nie prosił[9].
- (1.4) Rzymianie dzielili noc na cztery wigilie, tzw. straże.
- (1.5) Po odśpiewaniu wigilii i dość długiem nabożeństwie, ukazały się we drzwiach poprzedzone krzyżem białe komże księży, za którymi wyniesiono trumnę (sic!)[10].
- (1.5) Baba przyjmowała dziecię, baba obmywała starca, gdy umarł, kładła go w trumnie i śpiewała nad nim wigilie[11].
- kolokacje:
- (1.1) wigilia Bożego Narodzenia / Zesłania Ducha Świętego / …
- (1.2) wigilia Bożego Narodzenia / Nowego Roku / Trzech Króli / Wszystkich Świętych / … • wigilia 1 maja / 24 czerwca / 1 listopada / 30 listopada / 6 grudnia / … • wigilia Dnia Świętej Łucji / Świętego Mikołaja / Środy Popielcowej / ślubu / … • wigilia św. Andrzeja / św. Jana / św. Katarzyny / św. Łucji / św. Mikołaja / … • w wigilię
- (1.3) wigilia w domu • zasiadać do wigilii • podczas wigilii • jeść / przygotowywać wigilię
- (1.5) śpiewać wigilie
- synonimy:
- (1.1) przedświęcie; przest. wilia
- (1.2) przeddzień, przedjutrze; przest. wilia
- (1.3) wieczerza wigilijna, kolacja wigilijna; reg. śl. wilijo
- (1.5) egzekwie, requiem, czuwania przy zmarłym
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wigilia ż, wigilijność ż, wigiliowość ż, Wilijo ż
- przym. wigilijny, wigiliowy, wilijny
- przysł. wigilijnie
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: od Łucji do wigilii patrz na dni, o przyszłym roku powiedzą ci • pogoda na wigilię Narodzenia, do Nowego Roku się nie zmienia • wiatr od południa w wigilię Świętego Marcina, pewnie będzie lekka zima
- etymologia:
- (1.1,4,5) p.łac. vigilia → ‘czuwanie nocne przed dniem świątecznym’[5][12] < łac. vigilia[1][12] → czuwanie, straż, warta < łac. vigil[12] → stróż lub czes. vigilie, st.czes. vigilia < śwn. vigilje < łac. vigilia → czuwanie[13]
- (1.2) od (1.1)
- (1.3) pol. Wigilia
- uwagi:
- (1.1) por. Wigilia; zobacz też: Indeks:Polski - Indeks terminów religijnych
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Kalendarz i czas
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) eve; (1.2) eve; (1.3) christmas eve
- czeski: (1.1) vigilie ż; (1.2) vigilie ż; (1.4) vigilie ż; (1.5) vigilie ż
- duński: (1.3) juleaften w
- esperanto: (1.1) antaŭtago, antaŭvespero; (1.2) antaŭtago, antaŭvespero; (1.3) Kristnaska vespermanĝo, antaŭtago de Kristnasko, antaŭvespero de Kristnasko
- japoński: (1.1) イブ, イヴ; (1.3) クリスマスイヴ, クリスマスイブ
- jidysz: (1.1) (w wigilię) ערבֿ (erew); (1.2) (w wigilię) ערבֿ (erew)
- kaszubski: (1.1) wilëjô ż; (1.2) wilëjô ż; (1.3) wilëjô ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.3) сочельник m
- słowacki: (1.1) vigília ż; (1.2) vigília ż; (1.4) vigília ż; (1.5) vigília ż
- szwedzki: (1.1) afton w; (1.2) afton w; (1.3) julaftonsmiddag w
- ukraiński: (1.1) переддень m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „wigilia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „wigilia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela, Warszawa 1899
- ↑ Maria Konopnicka, Urbanowa, Warszawa 1904
- ↑ 5,0 5,1 Hasło „wigilia” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ sandomierz.opoka.org.pl
- ↑ Hasło „wigilia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „W Wigilię wigilia u rodziców” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
- ↑ Władysław Reymont, Szczęśliwi [w:] Nowele, tom 1, nakładem Gebethnera i Wolffa, Warszawa 1950, s. 150
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Wiry
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski, Dziady i Baby, Warszawa 1908
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Hasło „wigilia” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 133.