wymowa:
IPA[fʲʨ̑ɔ̃w̃ʃ], AS[fʹćõũ̯š], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.nazal.asynch. ą  ?/i
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) wykonując jakąś czynność cały czas, bez przerwy
(1.2) powtarzając jakąś czynność wiele razy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) włók. odzież. środkowa, zasadnicza część pasa kontuszowego, znajdująca się pomiędzy jego głowami, czyli zakończeniami[1]
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
(2.1)
przykłady:
(1.1) Wciąż myślał i myślał, ale nic nie mógł wymyślić.
(1.1) Czy ty naprawdę wciąż za nim tęsknisz?
(1.2) Dziadek wciąż opowiada te same dowcipy, choć nikt się już z nich nie śmieje.
(2.1) Wspomniany obiekt umożliwił atrybucję grupy pasów ze zb. MN w Poznaniu których kompozycja głów i wciążu oraz gama kolorystyczna charakterystyczne dla wyrobów persjarni słuckiej (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciągle, stale, nieustannie, ustawicznie
(1.2) raz po raz, w kółko
(2.1) tło, pole środkowe
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(2.1) pas kontuszowy
meronimy:
(2.1) pólko, szlaczek
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
stale i wciążwciąż jeszczewciąż w kółkowciąż i wciążkwiecień plecień wciąż przeplata trochę zimy, trochę lata
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wciąż” w: Irena Turnau, Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Wydawnictwo Naukowe Semper, Wrocław 1999, ISBN 83–86951–53–2, s. 312.
  2. Tadeusz Mańkowski, Mecenat artystyczny Stanisława Augusta, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1976, s. 261.