odchodzić (język polski) edytuj

 
oni odchodzą (1.1)
wymowa:
IPA[ɔtˈxɔʥ̑iʨ̑], AS[otχoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. odejść)

(1.1) oddalać się od jakiegoś miejsca
(1.2) zrywać związek z kimś, opuszczać kogoś
(1.3) eufem. umierać
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Mecenas, który najczęściej towarzyszył panu Olesiowi, wzruszał wtedy ramionami i odchodził[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oddalać się, iść
(1.2) porzucać, zostawiać
antonimy:
(1.1) przychodzić, zbliżać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odchód m, odchody nmos, odchodzisko n, odchodzenie n, odejście n
czas. odejść dk.
przym. odchodowy
przysł. na odchodnym, na odchodne
związki frazeologiczne:
odchodzić od zmysłówmurzyn zrobił swoje, murzyn może odejść
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Teresa Bojarska, Świtanie, przemijanie, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.