figura

figura (język polski)

figura (1.2)

figury (1.5)

figury (1.6)

figury (1.7)

wymowa:

IPA: [fʲiˈɡura], AS: [fʹigura], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. odwzorowana w rzeźbie lub malarstwie postać zwierzęcia lub człowieka

(1.2) przydrożny posąg, kapliczka

(1.3) kształt ciała

(1.4) sport. choreogr. sekwencja ruchów tworząca całość w sportach akrobatycznych i tańcach

(1.5) szach. starsze bierki na szachownicy: król, hetman, wieża, skoczek, goniec

(1.6) karc. starsze karty w talii: as, król, dama, walet; zob. też figura (karta) w Wikipedii

(1.7) mat. zbiór punktów leżących na płaszczyźnie lub w przestrzeni

(1.8) pot. znana osobistość

(1.9) pot. osobnik, typ

(1.10) książk. bohater utworu literackiego

(1.11) muz. grupa dźwięków o charakterze ornamentu

(1.12) herald. szeroko pojęte godła herbowe/mobilia zob. też herb w Wikipedii

odmiana:

(1.1-11)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	figura	figury
dopełniacz	figury	figur
celownik	figurze	figurom
biernik	figurę	figury
narzędnik	figurą	figurami
miejscownik	figurze	figurach
wołacz	figuro	figury

przykłady:

(1.1) Między drzewami stały figury niedźwiadków, dlatego park ten był zwany przez tyszan Parkiem Misiów lub Niedźwiadków.

(1.2) A cała wieś odprowadzała ich z płaczem i lamentem aż pod figurę Częstochowskiej, która stojała przy drodze na rozstajach.

(1.3) Po porodzie szybko powróciła do poprzedniej figury.

(1.4) Bernard powstał, pchnął nogą taburet do pianina i zaczął ze wściekłą brawurą grać trzecią figurę kadryla.

(1.8) Licha figura, a przynajmniej… nie do towarzystwa…

(1.9) Ulotnił się jak kamfora! Podejrzana figura. Czy tylko co nie świsnął?

składnia:

(1.1) figura + D.

(1.2) figura + D.

(1.3) figura + D.

kolokacje:

(1.1) figura serpentinata

(1.3) dziewczęca figura, dopasować coś do figury

(1.7) figura geometryczna, figura płaska

(1.8) ważna figura, zostać figurą

synonimy:

(1.1) posąg, statua

(1.2) boża męka

(1.8) dygnitarz, VIP, szycha, szyszka, gruba ryba, rekin

antonimy:

(1.5) pion

(1.6) blotka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. figurka, figurant, figurantka, figurowanie, figuracja, figuratywista, figuratywizm, figuratywność, figurówka

czas. figurować

przym. figuralny, figurowy, figuratywny, figuracyjny

przysł. figuralnie, figuratywnie

związki frazeologiczne:

dbać o figurę, do figury, figura retoryczna, mieć figurę, poświęcić figurę, wziąć figurę, przysłowie modli się pod figurą, a diabła ma za skórą

etymologia:

(1.1) łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) figure; (1.12) charge
• czeski: (1) figura ż
• duński: (1.1) figur w; (1.2) figur w; (1.3) figur w; (1.4) figur w; (1.7) figur w
• esperanto: (1.1) figuro; (1.3) figuro; (1.4) figuro; (1.5) figuro; (1.6) figuro; (1.7) figuro; (1.12) figuro
• francuski: (1.1) statue ż; (1.3) silhouette ż; (1.9) personnage m; (1.12) charge
• hiszpański: (1.1) figura ż; (1.2) figura ż; (1.3) figura ż; (1.4) figura ż; (1.5) pieza ż; (1.6) figura ż; (1.7) figura ż; (1.8) figura ż; (1.9) figura ż; (1.10) figura ż
• kaszubski: (1.1) sztatura ż; (1.2) sztatura ż; (1.3) sztatura ż
• niemiecki: (1.1) Figur ż; (1.2) Figur ż; (1.3) Figur ż; (1.4) Figur ż; (1.5) Figur ż; (1.6) Figur ż; (1.7) Figur ż; (1.8) Figur ż, ein hohes Tier n; (1.9) Figur ż; (1.10) Figur ż; (1.11) Figur ż; (1.12) Gemeine Figur ż, Heroldsbilder ż
• nowogrecki: (1.1) μορφή ż
• rosyjski: (1.3) фигура ż
• szwedzki: (1.5) schackpjäs w; (1.7) figur w; (1.10) figur w
• wilamowski: (1.1) figur ż, figür ż
• włoski: (1.1) figura ż, rappresentazione ż; (1.3) figura ż; (1.4) figura ż; (1.6) figura ż; (1.7) figura ż; (1.11) figura ż

źródła:

figura (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) figura erretoriko → figura retoryczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. figuratibo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język czeski)

wymowa:

IPA: [fɪgʊra]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) figura

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	figura	figury
dopełniacz	figury	figur
celownik	figuře	figurám
biernik	figuru	figury
wołacz	figuro	figury
miejscownik	figuře	figurách
narzędnik	figurou	figurami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. figurka ż

przym. figurativní, figurální, figurový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język francuski)

wymowa:

IPA: /fi.ɡy.ʁa/

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika figurer

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [fi.ˈɣu.ɾa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) figura

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od figurar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od figurar

odmiana:

(1.1) lm figuras

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. figurar, figurarse, figurear

przym. figurativo, figurable, figurante, figurado, figural, figurero

przysł. figuradamente, figurativamente

rzecz. figuración ż, figurante m/ż, figurín m, figurón m, figurita ż, figuranta ż, figurería ż, figurero m, figurera ż, figurilla m/ż, figurinista m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. figūra

uwagi:

źródła:

figura (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) figura

(1.2) rysunek, ilustracja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. figurante

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [fiˈɣuɾə]

occ. IPA: [fiˈɣuɾa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) postać, sylwetka

odmiana:

(1.1) lp figura; lm figures

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) silueta ż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) postać, figura

(1.2) teol. obraz, symbol, typ, zapowiedź (kogoś)

odmiana:

(1.1) figura, figurae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	figura	figurae
dopełniacz	figurae	figurārum
celownik	figurae	figurīs
biernik	figuram	figurās
ablatyw	figurā	figurīs
wołacz	figura	figurae

przykłady:

(1.2) David figura Christi. → Dawid (jest) zapowiedzią Chrystusa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język portugalski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) figura

(1.2) kształt, wygląd

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figura (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma, wygląd

(1.2) mat. figura

(1.3) rysunek, obrazek, ilustracja

(1.4) symbol, figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. figurare

przym. figurativo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: