trzeci
trzeci (język polski) Edytuj
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 3
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (3.1) osoba występująca po dwóch poprzednich; jeden z trzech
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzeci trzecia trzecie trzeci trzecie dopełniacz trzeciego trzeciej trzeciego trzecich celownik trzeciemu trzeciej trzeciemu trzecim biernik trzeciego trzeci trzecią trzecie trzecich trzecie narzędnik trzecim trzecią trzecim trzecimi miejscownik trzecim trzeciej trzecim trzecich wołacz trzeci trzecia trzecie trzeci trzecie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Za zajęcie trzeciego miejsca przyznawany jest brązowy medal.
- (2.1) Wypłatę otrzymujemy trzeciego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) trzecia wojna światowa
- synonimy:
- (1.1) 3.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzeciak mzw/mrz, trojak mrz, potrajanie n, trojenie n, trojaczki nmos, trzecia ż
- licz. trzy
- przym. potrójny
- tem. słow. trzecio-, trój-
- związki frazeologiczne:
- (1) Trzeci Świat • osoba trzecia • Trzeci Rzym • Trzecia Rzesza • trzecia ręka • trzecia ręka bije / trzecia ręka bije i płacze • ryby, choć dobre bywają, w trzeci dzień się przejadają
- (3) przysłowie: gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta
- etymologia:
- uwagi:
- W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 3
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.