trojenie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od troić
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) nietrojenie
hiperonimy:
(1.1) zwielokrotnienie, multiplikowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trzeci mos/mrz, trzy n, potrojenie n, potrajanie n, trójca ż, trójka ż, trójeczka ż, trojka ż, trójniak m, Trójnia ż, trójnia ż
czas. potrajać ndk., potroić dk., troić ndk.
przym. potrójny, trzeci
przysł. potrójnie, w trójnasób
licz. trzy, potrójny
form. słow. trój-
tem. słow. trzecio-
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. troić + -anie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: