kadryl
kadryl (język polski)
edytuj,_opposite_32_-_BL.jpg)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. choreogr. figurowy taniec salonowy, tańczony parami w grupach, popularny w XIX wieku[1][2][3]; zob. też kadryl w Wikipedii
- (1.2) daw. muz. muzyka do kadryla (1.1)[2]
- (1.3) gastr. spoż. gatunek czarnego salcesonu najniższej jakości[2][4]
- (1.4) włók. lekka jedwabna tkanina w kratkę[2][4]
- (1.5) gw. (Warszawa) daw. kiełbasa[5]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kadryl kadryle dopełniacz kadryla kadryli/kadrylów celownik kadrylowi kadrylom biernik kadryl kadryle narzędnik kadrylem kadrylami miejscownik kadrylu kadrylach wołacz kadrylu kadryle
- przykłady:
- (1.1) W tym sezonie odnotował także niesłychane powodzenie kadryla.
- (1.3) Jeśli raban ma być większy, trzeba psu dołożyć jeszcze 10 deka kadryla[6].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.3, 1.5) zobacz też: Indeks:Polski - Gwara warszawska
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kiełbasa
- białoruski: (1.1) кадрыля ż; (1.2) кадрыля ż
- bułgarski: (1.1) кадрил m; (1.2) кадрил m
- rosyjski: (1.1) кадриль ż; (1.2) кадриль ż
- ukraiński: (1.1) кадриль ż; (1.2) кадриль ż
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 390
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 M. Arcta Słownik wyrazów obcych, Warszawa 1947, s. 136
- ↑
Hasło „kadryl-I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 4,0 4,1 Hasło „kadryl-II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Eugeniusz Jaczewski, Gwara miejska Warszawy, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 176.
- ↑ Wiech, Koszerny kozak, Warszawa 1990, s. 88.
