postacie (1.3) z bajki
wymowa:
IPA[ˈpɔstat͡ɕ], AS[postać] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zewnętrzna forma, kształt czegoś
(1.2) określenie istoty, wyglądu, sylwetki
(1.3) bohater utworu literackiego, filmu
(1.4) mat. sposób zapisu jakiegoś wyrażenia, funkcji lub liczby, spełniający zadane warunki

czasownik nieprzechodni dokonany

(2.1) stojąc być gdzieś przez pewien czas
(2.2) o budowlach: przetrwać jakiś czas
(2.3) o roślinach: nie zwiędnąć przez jakiś czas
odmiana:
(1.1-4)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Diament to węgiel w postaci krystalicznej.
(1.2) Wciąż noszę w pamięci młodą postać mojej matki.
(1.3) Bohater powieści to postać nieszczęśliwa.
(2.1) Postałem trochę w tej kolejce, ale zrezygnowałem zanim doszedłem do kasy.
(2.1) Kolega musiał postać pięć godzin, żeby kupić bilety na koncert.
(2.2) Ta rudera postoi może jeszcze z dziesięć lat.
(2.3) Wstaw kwiaty do świeżej wody, a postoją jeszcze kilka dni.
składnia:
kolokacje:
(1.4) postać algebraiczna / iloczynowa / kanoniczna / trygonometryczna
synonimy:
(1.1) kształt, stan, szata zewnętrzna
(1.2) sylwetka, człowiek, osoba
(1.3) bohater literacki, kreacja
(2.1) odstać, wyczekać, wystać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. postój mrz, postanie n
czas. postawić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-3) liczba mnoga „postaci” jest formą historyczną, obecnie częściej spotyka się w użyciu formę „postacie”; obie są poprawne[1][2], jednak niektórzy językoznawcy, np. Jan Miodek, wyraźnie preferują formę „postacie”[3]
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Porada „różności” w: Poradnia językowa PWN.
  2.   Hasło „Ewie Grześków, ale: Janowi Grześkowowi” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
  3. Jan Miodek, Lepsze postacie w: „Dziennik Zachodni”.