wymowa:
IPA[ˈpɔvʲjɛ̇ɕt͡ɕ], AS[povʹi ̯ėść], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
homofon: powieźć
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. długi utwór narracyjny opisujący rozbudowany ciąg zdarzeń; zwykle udostępniany w formie książki; zob. też powieść w Wikipedii
(1.2) st.pol. przypowieść
(1.3) st.pol. przysłowie

czasownik

(2.1) poprowadzić (kogoś)
(2.2) przemieścić, przesunąć (coś)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Cały nakład nowej powieści o nastoletnim czarodzieju sprzedał się w dwa tygodnie po premierze.
(2.1) Powiodłabym cię i wprowadziła / w dom matki mej, która mię wychowała; / napoiłabym cię winem korzennym, / moszczem z granatów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pisać / czytać powieść • akcja powieści • powieściopisarz
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) kryminał, powieścidło, romans
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powiastka ż
zgrub. powieścidło n
przym. powieściowy
przysł. powieściowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Pieśń nad Pieśniami 8,2, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Piotr Rostworowski).