literacki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌlʲitɛˈraʦ̑ʲci], AS[lʹiteracʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający związek z literaturą
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mało jest na świecie dzieł literackich, które by wzbudzały w ciągu dziejów ludzkich takie zainteresowanie jak Biblia[1].
(1.1) Nasz przystojny nauczyciel literatury, Brener, był jeszcze młody pomimo mocnej siwizny, nosił elegancki szary garnitur i mówił eleganckim wileńskim dialektem literackim[2].
(1.1) Jeśli więc wybierzecie się do kina naAlicję po drugiej stronie lustra”, nie zapomnijcie zapoznać się także w najbliższej przyszłości z literackim oryginałem[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dorobek / portret literacki • język literackirodzaj literackigatunek literackifikcja / nagroda literacka
synonimy:
(1.1) skrót lit.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. literacina m/ż, literiada ż, literatura ż, literat m, literackość ż
przysł. literacko
przym. literowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Tyloch, Dzieje ksiąg Starego Testamentu : szkice z krytyki biblijnej, 1981, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Henryk Grynberg, Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. film.onet.pl