фигура

фигура (język bułgarski)

фигури (1.1)

фигури (1.6)

transliteracja:

figura

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geom. figura

(1.2) sport. choreogr. figura

(1.3) figura (kształt ciała)

(1.4) szt. figura

(1.5) przen. figura (osobistość)

(1.6) szach. figura

(1.7) liter. jęz. figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) геометрична фигура

(1.3) елегантна фигура

(1.4) мраморна фигура

(1.7) риторична / поетическа / стилистична фигура

synonimy:

(1.3) телосложение, тяло

(1.5) образ, герой

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. фигурка ż, фигурист m, фигуристка ż, фигуративност ż, фигуриране n

czas. фигурирам ndk.

przym. фигурален, фигуративен

przysł. фигуративно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

фигура (język macedoński)

transliteracja:

figura

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

фигура (język rosyjski)

фигуры (1.1)

фигуры (1.6)

фигуры (1.7)

transliteracja:

figura

wymowa:

IPA: [fʲɪˈgurə], ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) geom. figura

(1.2) figura, sylwetka

(1.3) szt. figura

(1.4) liter. figura

(1.5) muz. figura

(1.6) szach. figura

(1.7) karc. figura

(1.8) sport. choreogr. figura

(1.9) pot. figura, persona, osobistość

odmiana:

(1.1-8)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	фигу́ра	фигу́ры
dopełniacz	фигу́ры	фигу́р
celownik	фигу́ре	фигу́рам
biernik	фигу́ру	фигу́ры
narzędnik	фигу́рой	фигу́рами
miejscownik	фигу́ре	фигу́рах

(1.9)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	фигу́ра	фигу́ры
dopełniacz	фигу́ры	фигу́р
celownik	фигу́ре	фигу́рам
biernik	фигу́ру	фигу́р
narzędnik	фигу́рой	фигу́рами
miejscownik	фигу́ре	фигу́рах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. фигурность ż, фигурация ż, фигуративист m, фигурист m, фигуристка ż, фигуральность ż, фигурирование n

zdrobn. фигурка ż

czas. фигурировать ndk.

przym. фигурный, фигуративный, фигуристый, фигуральный

przysł. фигурно, фигуристо, фигурально

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: