węgiel
węgiel (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu C i liczbie atomowej 6; zob. też węgiel (pierwiastek) w Wikipedii
- (1.2) geol. bryłka rudy z dużą zawartością węgla (1.1), materiał opałowy; zob. też węgle kopalne w Wikipedii
- (1.3) szt. materiał rysunkowy w formie patyczków miękkiego węgla drzewnego
- (1.4) szt. technika artystyczna posługująca się węglem (1.3) oraz rysunek nią wykonany; zob. też węgiel (technika artystyczna) w Wikipedii
- (1.5) grudka żaru
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik węgiel dopełniacz węgla celownik węglowi biernik węgiel narzędnik węglem miejscownik węglu wołacz węglu - (1.2-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik węgiel węgle dopełniacz węgla węgli celownik węglowi węglom biernik węgiel węgle narzędnik węglem węglami miejscownik węglu węglach wołacz węglu węgle
- przykłady:
- (1.1) Diament to jedna z krystalicznych postaci węgla.
- (1.2) Sto lat temu większość statków było napędzanych węglem.
- (1.3) Antoni Kamieński (…) odwiedził również pisarkę w Grodnie i wówczas naszkicował węglem jeden z bardziej znanych jej portretów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czterochlorek węgla • dwusiarczek węgla • dwutlenek węgla • tlenek węgla
- (1.2) węgiel brunatny • węgiel kamienny • węgiel drzewny • kopalnia węgla • wydobywać węgiel • węgiel aktywny / węgiel aktywowany • węgiel bunkrowy • węgiel drzewny • węgiel gazowy • węgiel koksujący / węgiel koksowy • węgiel kostny
- synonimy:
- (1.1) symbol. C
- (1.2) czarne złoto; gw. (Górny Śląsk) wóngiel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. węglan mrz, węglarz mos, węglowiec mrz, węgielnica ż, węglarka ż, węglarstwo n, węglik m
- czas. zwęglać ndk., zwęglić dk.
- przym. węglowy, węglanowy, węglarski
- związki frazeologiczne:
- biały węgiel
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- nie mylić z: węgieł
- zob. też węgiel w Wikipedii; por. karbon
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) koolstof
- albański: (1.1) karbon
- angielski: (1.1) carbon; (1.2) coal; (1.3) charcoal
- arabski: (1.1) كربون m (karbūn); (1.2) فحم m (faḥm)
- baskijski: (1.1) karbono; (1.2) ikatz
- bengalski: (1.1) কার্বন, অঙ্গার
- bretoński: (1.1) karbon m
- bułgarski: (1.1) въглерод m; (1.2) въглища lm
- buriacki: (1.1) нүүрһэнтүрэгшэ
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. i trad. 碳 (tàn)
- chorwacki: (1.1) ugljik m; (1.2) ugljen m
- czeski: (1.1) uhlík m; (1.2) uhlí n; (1.3) uhel m; (1.4) uhel m; (1.5) uhlík m
- dolnołużycki: (1.2) wugel m
- duński: (1.1) kulstof n, karbon n
- esperanto: (1.1) karbono; (1.2) karbo
- estoński: (1.1) süsinik
- farerski: (1.1) kolevni n
- fiński: (1.1) hiili
- francuski: (1.1) carbone m; (1.2) charbon m
- friulski: (1.1) carboni m
- fryzyjski: (1.1) koalstof
- górnołużycki: (1.1) wuhlo n
- grenlandzki: (1.1) kulstoffi
- gudźarati: (1.2) કોલસો m (kōlasō)
- hausa: (1.1) kwal
- hebrajski: (1.1) פחמן
- hiszpański: (1.1) carbono m; (1.2) carbón m
- interlingua: (1.1) carbon
- irlandzki: (1.1) carbón
- islandzki: (1.1) kolefni n; (1.2) kol n
- japoński: (1.1) 炭素 (たんそ, tanso)
- jidysz: (1.1) קוילנשטאָף m (kojlnsztof); (1.2) קויל m/ż (kojl)
- kaszubski: (1.1) wãdźel m
- kataloński: (1.1) carboni m; (1.2) carbó m
- kornijski: (1.1) carbon
- litewski: (1.1) anglis ż
- łaciński: (1.1) carbonium
- łotewski: (1.1) ogleklis
- macedoński: (1.1) јаглерод
- maltański: (1.1) karbon
- mongolski: (1.1) нүүрстөрөгч
- niderlandzki: (1.1) koolstof n
- niemiecki: (1.1) Kohlenstoff m; (1.2) Kohle ż
- norweski (bokmål): (1.1) karbon
- nowogrecki: (1.1) άνθρακας m; (1.2) κάρβουνο n, άνθρακας m
- nowopruski: (1.1) anglis ż
- ormiański: (1.1) ածխածին
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- połabski: (1.2) vǫďėl m
- portugalski: (1.1) carbono m
- rosyjski: (1.1) углерод m; (1.2) уголь m
- rumuński: (1.1) carbon n
- serbski: (1.1) угљеник
- słowacki: (1.1) uhlík m; (1.2) uhlie n
- słoweński: (1.1) ogljik m
- szwedzki: (1.1) kol w; (1.2) kol w
- tajski: (1.1) คาร์บอน
- turecki: (1.1) karbon
- tuvalu: (1.1) ˈmala
- ukraiński: (1.1) вуглець m; (1.2) вугілля n
- volapük: (1.1) karbin
- walijski: (1.1) carbon
- węgierski: (1.1) szén
- wietnamski: (1.1) cacbon
- wilamowski: (1.1) kȫła m, köła m
- włoski: (1.1) carbonio m; (1.2) carbone m
- źródła:
- ↑ Edmund Jankowski „Ludzie żywi”, tom 6., Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1964, s. 521.