ilustracja
ilustracja (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) reprodukcja fotografii, rysunku lub obrazu, będąca uzupełnieniem, wyjaśnieniem lub ozdobą drukowanego tekstu; zob. też ilustracja w Wikipedii
- (1.2) książk. przykład, który wyjaśnia, komentuje lub interpretuje coś, np. wykład, tezę
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ilustracja ilustracje dopełniacz ilustracji ilustracji / przest. ilustracyj[1] celownik ilustracji ilustracjom biernik ilustrację ilustracje narzędnik ilustracją ilustracjami miejscownik ilustracji ilustracjach wołacz ilustracjo ilustracje
- przykłady:
- (1.1) Nie powinien dziwić fakt, że pierwszy udokumentowany dowód pojawienia się ilustracji w tekście pochodzi z Chin. (z Internetu)
- (1.2) A cała sprawa z tym felietonem to świetna ilustracja tezy, że jak trzeba psa uderzyć, to kij się znajdzie. (z Internetu)
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rycina[2]
- (1.2) egzemplifikacja[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ilustrować, zilustrować
- rzecz. zilustrowanie n, ilustrator mos, ilustratorka ż, ilustratorstwo n
- przym. ilustracyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. illustratio → unaocznienie, rozjaśnienie[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) illustration
- arabski: (1.1) رسم, صورة, رسم توضيحي
- białoruski: (1.1) ілюстрацыя ż
- bułgarski: (1.1) илюстрация ż; (1.2) илюстрация ż
- duński: (1.1) illustration w; (1.2) illustration w
- esperanto: (1.1) ilustraĵo
- francuski: (1.1) illustration ż
- jidysz: (1.1) אילוסטראַציע ż (ilustracje); (1.2) משל m/n (moszl)
- kurmandżi: (1.1) wêne
- szwabski: (1.1) Abbildõng ż
- tybetański: (1.1) པར་རིས
- ukraiński: (1.1) ілюстрація ż
- węgierski: (1.1) illusztráció; (1.2) illusztráció
- źródła:
- ↑ Hasło „ilustracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „Ilustracja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.