kamfora

kamfora (język polski)

wymowa:

IPA: [kãw̃ˈfɔra], AS: [kãũ̯fora], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, pochodna kamfenu, stosowany w technice i medycynie; zob. też kamfora w Wikipedii

odmiana:

(1.1) zwykle blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kamfora	kamfory
dopełniacz	kamfory	kamfor
celownik	kamforze	kamforom
biernik	kamforę	kamfory
narzędnik	kamforą	kamforami
miejscownik	kamforze	kamforach
wołacz	kamforo	kamfory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekarstwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kamforowiec m

przym. kamforowy

związki frazeologiczne:

zniknąć jak kamfora • ulotnić się jak kamfora

etymologia:

łac. camphora < arab. كافور (kāfūr) < sanskr. कर्पुर (karpura)

uwagi:

Cząstka „-am-” w środku tego wyrazu może być wymawiana zgodnie z pisownią lub jako „a” nosowe.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) camphor
• arabski: (1.1) كافور m
• baskijski: (1.1) kanfor
• czeski: (1.1) kafr m
• dzongkha: (1.1) ག་བུར
• esperanto: (1.1) kamforo
• fiński: (1.1) kamferi
• francuski: (1.1) camphre m
• galicyjski: (1.1) alcanfor m
• hiszpański: (1.1) alcanfor m
• japoński: (1.1) 樟脳(しょうのう)
• kataloński: (1.1) càmfora ż
• niemiecki: (1.1) Kampfer m
• nowogrecki: (1.1) καμφορά ż, κάμφορα ż
• portugalski: (1.1) cânfora ż
• rosyjski: (1.1) камфора ż
• sanskryt: (1.1) चन्द m, सुम m, शिला ż, इन्दु m
• słowacki: (1.1) gáfor
• szwedzki: (1.1) kamfer w
• tybetański: (1.1) ག་བུར
• ukraiński: (1.1) камфора ż
• węgierski: (1.1) kámfor
• wilamowski: (1.1) kaffer m
• włoski: (1.1) canfora ż

źródła: