figur

figur (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfʲiɡur], AS: [fʹigur], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) D. lm od: figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: figura

źródła:

figur (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) postać, figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. figuro, figurado, figuraĵo, sanktfiguro, stelfiguro

przym. figura

czas. figuri

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 7.

źródła:

figur (język szwedzki)

geometriska figurer (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) figura geometryczna

(1.2) bohater utworu literackiego lub filmowego

odmiana:

en figur, figuren, figurer, figurerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

figur (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

figür

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) figura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: