Podobna pisownia Podobna pisownia: znac
wymowa:
IPA[znaʨ̑], AS[znać] ?/i
znaczenia:

czasownik modalny niedokonany

(1.1) mieć informacje na czyjś temat, być komuś w przeszłości przedstawionym
(1.2) mieć informacje na temat czegoś, mieć z tym do czynienia w przeszłości
(1.3) umieć coś, wiedzieć
(1.4) daw. książk.[1] lub gw. lwow. wiedzieć

czasownik zwrotny niedokonany znać się

(2.1) znać (1.1) samego siebie
(2.2) znać (1.1) siebie wzajemnie
(2.3) wiedzieć o czymś bardzo dużo, być ekspertem w pewnej dziedzinie
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kazimierz przechwalał się, że zna królową Anglii.
(1.2) Znasz Wikisłownik? — Tak, kilka razy korzystałem z tego projektu.
(1.3) Piotr zna zasady tworzenia czasowników w esperanto.
(1.4) On wie, co [to jest] udręczenie, on zna, co [to ] smutku łzy […][2]
(2.1) Znał się bardzo dobrze, dlatego wiedział, jak postąpi.
(2.2) Jacek i Agata znają się od dzieciństwa.
(2.3) Ona zna się na programowaniu jak mało kto.
składnia:
(1) znać + B., nie znać + D.
kolokacje:
(1.1) znać kogoś osobiście • znać kogoś z widzenia
(1.3) znać obsługę komputera • znać coś na pamięć
synonimy:
(1.2) wiedzieć o
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. znawstwo n, znawca m, znawczyni ż, znajomość ż, znanie n, znajomy mos
czas. zaznajomić, poznawać ndk., poznać dk., zaznawać ndk., zaznać dk., uznawać ndk., uznać dk.
przym. znajomy, znany
przysł. znajomo
związki frazeologiczne:
dać znaćnie znać umiaruznać jak własną kieszeńznać jak swoje pięć palców / znać jak swoje dziesięć palcówznać jak zły szelągznać na wyrywkiznać od kuchniznać od podszewkiznać się jak kura na pieprzuznać się jak łyse konieznać się jak świnia na gwiazdachznać się na ludziachznać się na rzeczy
etymologia:
(1) prasł. *znati < praindoeur. *ģnō-[3]; por. łac. gnosco[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „znać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Pieśń kościelna Jezusa ukrytego.
  3. 3,0 3,1 Agnieszka Krygier-Łączkowska, Europejczycy, Słowianie, Polacy. Na czym polega pokrewieństwo językowe? (Propozycja rozdziału podręcznika do nauczania treści historycznojęzykowych na studiach I stopnia), „Kwartalnik Językoznawczy” 2011/1 (5), s. 103.