znawca
znawca (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba dobrze się na czymś znająca, mająca wiedzę, doświadczenie w odpowiedniej dziedzinie, umiejąca należycie ocenić coś lub kogoś[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik znawca znawcy dopełniacz znawcy znawców celownik znawcy znawcom biernik znawcę znawców narzędnik znawcą znawcami miejscownik znawcy znawcach wołacz znawco znawcy depr. M. i W. lm: (te) znawce
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) biegły, człowiek kompetentny, ekspert, pot. fachman, fachowiec, pot. fachura, koneser, opiniodawca, praktyk, profesjonalista, rzeczoznawca, pot. spec, specjalista, taksator, zawodowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) expert, authority
- białoruski: (1.1) знавец m, знаток m
- dolnołużycki: (1.1) znajeŕ m
- francuski: (1.1) expert m
- górnołużycki: (1.1) znajer m
- hiszpański: (1.1) conocedor, entendido, experto, persona competente, ducho
- jidysz: (1.1) ידען m (jadn), מבֿין m (mejwn), קענער m (kener)
- kazachski: (1.1) білімпаз
- litewski: (1.1) žinovas m
- niemiecki: (1.1) Kenner m, Fachmann m, Experte m
- rosyjski: (1.1) знаток m
- słowacki: (1.1) znalec m
- źródła: