znawca (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈznafʦ̑a], AS[znafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba dobrze się na czymś znająca, mająca wiedzę, doświadczenie w odpowiedniej dziedzinie, umiejąca należycie ocenić coś lub kogoś[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Franek to prawdziwy znawca win.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) biegły, człowiek kompetentny, ekspert, pot. fachman, fachowiec, pot. fachura, koneser, opiniodawca, praktyk, profesjonalista, rzeczoznawca, pot. spec, specjalista, taksator, zawodowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. znać
rzecz. znanie n, znawczyni, znawstwo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „znawca” w: SJP.pl.