chrześcijaństwo (język polski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
IPA[ˌxʃɛɕʨ̑iˈjä̃j̃stfɔ], AS[χšeśćii ̯ä̃ĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.nazal.rozs. artyk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. religia monoteistyczna wywodząca się z judaizmu, której członkowie wierzą, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym i zmartwychwstał po swojej śmierci; zob. też chrześcijaństwo w Wikipedii
(1.2) ogół wiernych wszystkich wyznań w obrębie chrześcijaństwa (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Procentowo najwięcej wyznawców chrześcijaństwa mieszka w Europie i Ameryce Południowej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) chrześcijaństwo bezwyznaniowe / bezreligijne / ewangeliczne / liberalne / łacińskie • chrześcijaństwo heterodoksyjne / ortodoksyjne • chrześcijaństwo wschodnie / zachodniewyznawać chrześcijaństwo • nawracać na chrześcijaństwo
synonimy:
(1.1) chrystianizm; war. śląski chřeśćijaństwo
antonimy:
(1.1) pogaństwo
hiperonimy:
(1.1) monoteizm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) husytyzm, katolicyzm, monofizytyzm, mormonizm, nestorianizm, prawosławie, protestantyzm
wyrazy pokrewne:
rzecz. chrześcijanin m, chrześcijanka ż, chrzest m, chrzciciel m, chrzciny nmos, chrzestny m, chrzestna ż, chrześniak m, chrześniaczka ż, chrześnica ż, przechrzta m, chrzczenie n, ochrzczenie n, przechrzczenie n
czas. chrzcić ndk., ochrzcić dk., przechrzcić dk.
przym. chrześcijański, chrzcielny, chrzestny
związki frazeologiczne:
etymologia:
utworzone od pol. chrześcijanin < st.czes. křesťan < śwn. christjāni < łac. christianuswyznawca Chrystusa, od łac. ChristusChrystus[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: islambuddyzmhinduizmkatolicyzmprotestantyzmprawosławie
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „chrześcijaństwo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.