bawić (język polski) edytuj

 
oni się bawią (3.1)
wymowa:
IPA[ˈbavʲiʨ̑], AS[bavʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki
(1.2) wprawiać w wesoły humor

czasownik nieprzechodni niedokonany

(2.1) przest. przebywać gdzieś

czasownik zwrotny niedokonany bawić się

(3.1) spędzać czas na rozrywkach
(3.2) mieć uciechę, odczuwać radość z powodu komizmu jakiejś sytuacji
(3.3) zajmować się czymś zbytecznym, tracić czas na coś uważane przez innych za zbyteczne, niepotrzebne[1]
(3.4) gw. więzienna kraść[2]
(3.5) gw. więzienna onanizować się[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(3.1-5) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Bawił gości rozmową do czasu powrotu gospodyni.
(1.2) Klown bawił nas swoimi występami.
(2.1) Nie zabawił u nas długo, bo musiał jechać dalej.
(3.1) Cały dzień się bawił w piaskownicy.
(3.2) Bawiła się jego pomyłkami językowymi.
(3.3) Chodź już, nie baw się teraz w robienie porządków.
składnia:
kolokacje:
(3.2) bawić się cudzym kosztem
synonimy:
(1.1) zajmować, zabawiać
(1.2) rozbawiać, rozśmieszać, śmieszyć
(2.1) przebywać, zostać w gościnie
(3.3) wdawać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. nabawić się, rozbawiać, zabawiać
rzecz. zabawkarz mos, bawienie n, zabawka ż, zabawa, bawialnia ż
przym. bawialny
związki frazeologiczne:
bawić się jak kot z myszą / bawić się w kotka i myszkębawić się w ciuciubabkębawić się czyimś kosztembawić się ptaszkiemgw. więzienna bawić się krawiectwem[2]gw. więzienna bawić się puzonem[2]
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „bawić się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Maciej Szaszkiewicz, Słownik gwary więziennej, w: Tajemnica grypserki. Cz. II, Kraków 1997, s. 186.