pomyłka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔ̃ˈmɨwka], AS[põmyu̯ka], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) błąd w rozumowaniu lub w postępowaniu
(1.2) połączenie telefoniczne nawiązane z niewłaściwym abonentem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Drobna pomyłka w adresie spowodowała, że list nie dotarł do adresata.
(1.2) To już szósta pomyłka tej nocy, chyba zmienię numer.
(1.2) Halo. / Halinka? / Nie. / A to przepraszam, pomyłka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) popełnić pomyłkę • nastąpiła / zaszła pomyłka • drobna / przypadkowa / straszna pomyłka • naprawić / sprostować / wyjaśnić pomyłkę • zrobić coś przez pomyłkę • przyznać się do pomyłki • pomyłka w adresie / obliczeniach
synonimy:
(1.1) błąd, nieporozumienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pomylony m, pomyleniec m, pomylona ż, pomylenie n, mylenie n, zmylenie n, zmyłka ż
zdrobn. pomyłeczka ż
czas. mylić ndk., pomylić dk., zmylić dk.
przym. pomyłkowy, omylny, mylny
przysł. pomyłkowo, omyłkowo, mylnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: