pik
pik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) karc. kolor w kartach oznaczony czarnym listkiem w kształcie serca; karta tego koloru; zob. też pik w Wikipedii
- (1.2) w liczbie mnogiej piki: rodzaj gry karcianej; zob. też piki w Wikipedii
- (1.3) szczyt (w nazwach niektórych rosyjskich gór)
- (1.4) gwałtowny i krótkotrwały wzrost wartości sygnału
przymiotnik
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pik piki dopełniacz pika pików celownik pikowi pikom biernik pika piki narzędnik pikiem pikami miejscownik piku pikach wołacz piku piki - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Miałem w ręku pięć pików.
- (1.3) Szczytem marzeń każdego alpinisty jest zdobycie Piku Komunizmu.
- (1.4) Na obrazie z oscyloskopu naukowiec zauważył niepokojące piki.
- (2.1) Dołożyłem damę pik.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) grać / wistować / wyjść w piki • mały pik
- (2.1) as / dwójka / trójka / … / walet / dama / król pik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: trefl • karo • kier • pik (kolory w kartach)
- (2.1) zawsze po rzeczowniku/liczebniku
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) spades lm; (1.3) peak; (1.4) peak; (2.1) of spades
- baskijski: (1.1) pika; (2.1) pika
- duński: (1.1) spar w
- esperanto: (1.1) piko
- japoński: (1.1) スペード
- kataloński: (1.1) pica ż
- niemiecki: (1.1) Pik n
- nowogrecki: (1.1) μπαστούνι n
- szwedzki: (1.1) spader w
- węgierski: (1.1) pikk
- włoski: (1.1) picche ż lm
- źródła:
pik (język duński)
edytuj- wymowa:
- Dania: [ˈpek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en pik, pikken, pikke, pikkene
- przykłady:
- (1.1) Igen kunne jeg mærke pikken reagere på tankerne. → Znowu poczułem, że mój kutas zareagował na te myśli.
- składnia:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- pikautomat • pikhoved • pikhule • pikhylster • pik i øjet • ståpik • pikslikker • præstepik → sromotnik bezwstydny
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „pik” w: Christian Becker-Christensen (red. gł.), Politikens Nudansk Ordbog med etymologi, Politikens Forlag, Kopenhaga 2000, ISBN 87-567-6087-6.
- ↑ Hasło „pik” w: Søren Anker-Møller, Hanne Jensen, Peter Stray Jørgensen, Politikens Slangordbog, Politikens Forlag, Kopenhaga 1982, ISBN 87-567-3613-4, s. 126.
pik (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
pik (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) szpic
- (1.2) pika
- (1.3) przen. docinek, przytyk, przymówka
- (1.4) sport. rodzaj pozycji w skokach do wody (z ciałem zgięym w pasie)
- odmiana:
- (1) en pik, piken, pikar, pikarna
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pikenerare
- czas. pika
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: pik • lans • spjut • värja • rapir • bajonett • florett • dolk • kniv (broń kłująca)
- źródła:
pik (język wilamowski)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 286,301.
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.