Podobna pisownia Podobna pisownia: Chuj
wymowa:
(1-3) IPA[xuj], AS[χui ̯], ?/i, homofon: huj
(4.1) ‹czuch›
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) wulg. penis, członek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. wulg. bardzo obraźliwa forma zwrotu do mężczyzny

wykrzyknik

(3.1) wulg. wykrzyknik, gdy coś się nie udało, nie wyszło, poszło nie po naszej myśli

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(4.1) jęz. język z rodziny języków majańskich; zob. też język chuj w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Heniek narysował chuja na płocie.
(2.1) Zapierdolę tego chuja za złodziejstwo!
(2.1) I to on to sprawił, ten ciemny chuj morowy, w generalskim, zalepionym orderami mundurze[1].
(3.1) Chuj, nic z tego nie wyszło.
(3.1) No i chuj! Wszystko się zjebało.
(4.1) Język chuj jest używany przez niektórych mieszkańców Meksyku i Gwatemali.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wulg. ciul, pyta, pytong, kutas, frędzel, faja, fajfus, fujara, fiut, lacha, pała, kapucyn, laga; posp. pindol, wacek; pot. siusiak, siurek, siutek, ptaszek, reg. śl. siusiok; przest. reg. kuśka; st.pol. kiep; neutr. fallus, przyrodzenie, prącie, penis
(2.1) wulg. kutas, kutafon, fiut, skurwiel, skurwysyn, jebaniec; obraź. palant, debil; st.pol. kiep
(4.1) czuh
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1-3)
rzecz. chujnia ż, chujoza ż, chujowizna ż, chujowość ż, przechuj mzw, ochujenie n, wychujanie n
zdrobn. chujek mzw, chuik mzw, chujeczek mzw
czas. ochujeć dk., wychujać dk.
przym. chujowy
przysł. chujowo
związki frazeologiczne:
(1-3) chuj babskichuj bombki strzelił, choinki nie będziechuj ci na imię[2]chuj ci w oko / chuj w oko[2]chuj w dupę[2]chuj w duszę[2]chuj, dupa i kamieni kupachuj go wiechuj ostrychuj sflaczałychuj strzelachuj syberyjskichuj z tymchuj złamanyciąć w chuja[2]czarny chuj[2]do chuja panado chuja wacławagadać bez sensu, jak chuj do kredensuinteligentny w chuj[2]iść na chuj / iść w chuj[2]ki chujlatać koło chujamieć chuja w uchu[2]na chujni chujanie ma chuja we wsiod chujaod chuja i trochę / od chuja i jeszcze trochępo chujpo chujupo kiego chujapozamieniać się z chujem na łbyrobić w chuja / zrobić w chujarozmowa chuja z butem[2]sto chujów w dupęstać jak chuj na weselu[2]w chujza chujawalić w chuja
etymologia:
(1-3) Staropolska nazwa osobowa „chuj” wywodzona jest od prasł. *xujьcierń, kolec (w korelacji z prasł. *xvoja, *xvojь → choina, chojna, gałęzie szpilkowe[3]), od praindoeur. *skhujākolec (stąd np. litew. skujàchoinka)[4][5].
ogsłow., por. ros. хуй → chuj • białor. хуй → chuj • ukr. хуй → chuj • bułg. хуй → chuj • czes. chuj → chuj • kasz. chùj → chuj • słc. chuj → chuj
uwagi:
(1-3) Językoznawcy zalecają używać formy z „ch” (co zgodne jest z etymologią wyrazu). Wątpliwości dotyczące pisowni mogą wynikać z faktu, że istnieje również słowo „huj” oznaczające okrzyk[6].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Ignacy Witkiewicz, Nienasycenie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1985, ISBN 83-06-01159-7, s. 285.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Julia Klyus, Inwektywy związane z nazwami części ciała we frazeologii polskiej i rosyjskiej. Analiza leksykalno-semantyczna, „Językoznawstwo” nr 12/2018, s. 159.
  3. Aleksandra Cieślikowa, Janina Szymowa, Kazimierz Rymut, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 1: odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000, s. 31.
  4. Julius Pokorny, Słownik języka praindoeuropejskiego, hasło „sk(h)u̯oi̯-, sk(h)u̯i(i̯)-”.
  5. Max Vasmer, Słownik etymologiczny języka rosyjskiego, hasło: „хвоя”.
  6.   Hasło „huj” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 173.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wulg. chuj, kutas
(1.2) wulg. o osobie: chuj
(1.3) jęz. język czuh
odmiana:
przykłady:
(1.3) Chuj je název pro dva indiánské jazyky mayské jazykové skupiny.Czuh jest nazwą dwóch języków z grupy języków majańskich.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. język czuh
odmiana:
przykłady:
(1.1) A língua chuj é uma língua da família das línguas maias, falada por cerca de 40 000 pessoas na Guatemala e 10 000 no México.Język czuh jest językiem z rodziny języków majańskich, używanym przez 40 000 osób w Gwatemali i 10 000 w Meksyku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. chujeano
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) wulg. chuj, kutas
(1.2) jęz. język czuh

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(2.1) wulg. o osobie: chuj
odmiana:
przykłady:
(1.2) Chuj je súhrnný názov pre dva jazyky patriace do kanjobalskej (kanjobalsko-chujskej) vetvy mayských jazykov, ktorými sa hovorí v provincii Huehuetenango v Guatemale a v Mexiku.Czuh to wspólna nazwa dwóch języków należących do kanjobalskiej (kanjobalsko-czuhańskiej) rodziny języków majańskich, którymi mówi się w prowincji Huehuetenango w Gwatemali i w Meksyku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: