spjut

spjut (język szwedzki)

spjut (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. oszczep

(1.2) wojsk. oszczep, dzida

odmiana:

(1.1-2) ett spjut, spjutet, spjut, spjuten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) spjutkastning • spjutkastare

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: pojęcia związane z bronią w języku szwedzkim

źródła: