knive (1.1)
wymowa:
Dania: ['kniˀw]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) nóż
odmiana:
(1.1) en kniv, kniven, knive, knivene
przykłady:
(1.1) Hun spiser med kniv og gaffel.Ona je nożem i widelcem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) barberknivbrzytwalommeknivscyzorykknivstikkernożownikknivmagerrzemieślnik wyrabiający noże
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
have kniven på strubenmieć nóż na gardle
etymologia:
st.nord. knífr
uwagi:
źródła:
 
kniver (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nóż
odmiana:
(1.1) en kniv, kniven, kniver, knivene
przykłady:
(1.1) Mannen ble drept med kniv.Mężczyzna został zabity nożem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
 
knivar (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) nóż[1]
odmiana:
(1.1) en kniv, kniven, knivar, knivarna
przykłady:
(1.1) Mannen vässade knivar hela dagen lång.Mężczyzna ostrzył noże przez cały dzień.
składnia:
kolokacje:
(1.1) en vass/slö kniv → ostry/tępy nóżkökskniv, ostkniv
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen