gaffel

gaffel (język duński)

en gaffel (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈgαfəl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) widelec

odmiana:

(1.1) en gaffel, gaffelen/gaflen, gafler, gaflerne

przykłady:

(1.1) Hun spiser med kniv og gaffel. → Ona je nożem i widelcem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gaffel (język norweski (bokmål))

en gaffel (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) widelec

odmiana:

(1.1) en gaffel, gaffelen, gafler, gaflene

przykłady:

(1.1) Syns du ikke det er litt rart at mannen din spiser smørbrød med kniv og gaffel? → Nie wydaje ci się to trochę dziwne, że twój mąż je kanapki nożem i widelcem?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gaffel (język szwedzki)

en gaffel (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) widelec

odmiana:

(1.1) en gaffel, gaffeln, gafflar, gafflarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: