være (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) być
(1.2) znajdować się

czasownik posiłkowy

(2.1) …używany do tworzenia form czasów perfekt
odmiana:
(1-2) at være, er, var, (have) været
przykłady:
(1.1) Er din kat syg?Czy twój kot jest chory?
(1.1) Det ville være forkert at offentliggøre disse intime breve.Opublikowanie tych intymnych listów byłoby niewłaściwe.
(1.1) Hvor længe har Island været selvstændigt?Jak długo Islandia jest już niepodległa?
(2.1) Hun var rejst. → (Ona) odjechała.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eksistere
(1.2) befinde sig
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. værelse, væren
związki frazeologiczne:
være medprzyczyniać sięvære tilistnieć
etymologia:
uwagi:
źródła:

være (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) być
odmiana:
(1.1) å være, er, var, vært
przykłady:
(1.1) Hvorfor er du trist?Dlaczego jesteś taka smutna?
(1.1) Jeg har vært i Norge i fire måneder.Jestem w Norwegii od czterech miesięcy.
(1.1) Det var en gang en konge som hadde en veldig stygg datter.Był sobie kiedyś król, który miał bardzo brzydką córkę.
(1.1) Å være eller ikke være, det er spørsmålet!Być albo nie być, oto jest pytanie!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też w nynorsk vere
źródła: