lukkańczyk

lukkańczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Lukki; osoba rodem z Lukki

odmiana:

przykłady:

(1.1) Niezbyt znana jest również postać Bartłomieja Sardiego, lukkańczyka, urodzonego w 1645 r. a zmarłego w 1719 w Gdańsku. W Polsce znalazł się on ok. 1668 r., był sekretarzem Marii Kazimiery, a najpewniej i królewskim, zarządcą kilku mennic, między innymi krakowskiej i bydgoskiej od ok. 1682 r., pod koniec zaś życia poczmistrzem generalnym królestwa.

(1.1) Towarzysząc florentyńczykom jako inżynier wojskowy, Brunelleschi wpadł na interesujący pomysł zmiany, przez wykopanie odpowiedniego kanału, biegu rzeki Serchio i otoczenia jej wodami warownej Lukki, aby pozbawić obrońców możliwości zaopatrywania się z zewnątrz. Projekt — godny talentu renesansowego mistrza — został przyjęty i z niemałym trudem zrealizowany, woda odcięła Lukkę od świata. Skutek mozolnego przedsięwzięcia okazał się jednak zbawienny dla oblężonych, kanał wodny uniemożliwiał bowiem florentyńczykom szturmy na miasto, a nie zaszkodził obrońcom, którzy wbrew przypuszczeniom oblegających byli całkiem nieźle zaopatrzeni. Straciwszy sporo czasu, wojska florenckie wróciły do domu, pozostawiając lukkańczykom w niezamierzonym prezencie piękną fortyfikację.

(1.1) Lukkańczyk podejmuje się roboty, której nikt podjąć się nie chce, pracuje za wynagrodzenie, jakiego nie ośmielono by się zaproponować tubylcowi, bierze na dozgonną towarzyszkę swojej doli kobietę, na którą… z przyjemnością się nie patrzy. I w zamian za to wszystko, jest ośmieszony i wzgardzony, i kto by się tego spodziewał? nawet przez kobiety, dla których nieraz jest deską ocalenia. Kto zbadał tajniki niewieściej duszy, niech się dziwi…

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lukka ż

forma żeńska lukkanka ż

przym. lukkański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) lucchese m

źródła: